حواسپرتی و عدم تمرکز (پادکست)

سوال شده:
من مدتیه دچار بیخیالی شدم اصلا نسبت به عواقب کار عکس العملی نشون نمیدم در صورتی که قبلا خیلی خیلی ادم دقیقی بودم  و اهمیت زیادی برای کارهای که بهم  محول میشد،میدادم
کلا حواس پرت و خیال پرداز شدم در کل روز همش در خیال به سر میبرم
تمرکز گذشته رو ندارم..قبلا اراده میکردم به راحتی کاریو شروع میکردم و ذهنم همش متوجه اون کار بود .اما الان اینطور نیست .
الان فقط به فکر اینم اون لحظه رو خوش باشم با فایل هایی که ارسال کردید متوجه این مسائل شدم
اما اینکه، چرا اینطوری شدم ؟ و اینکه چطوری میتونم مثل قبل بشم  ؟ جوابی براش پیدا نکردم توی این 2و3 سال اخیر دچار این حالات شدم و دائما داره بیشتر میشه
موقعیت های خوب تحصیلی و کاری برام پیش اومده اما به همین دلایل اونرا از دست دادم ازتون میخام منو راهنمایی کنید

مقایسه های ناعادلانه (پادکست)

فایل صوتی در مورد خطای تفکر مقایسه های ناعادلانه (unfair comparisons)، یک خطای شناختی که باعث احساس ناامیدی، افسردگی و اضطراب می شود. چرا از دیدن شکست دیگران احساس خوشحالی و گناه می‌کنیم؟!  چرا هرچقدر موفقیت بدست میاریم حالمون خوب نمیشه؟!

اعتیاد مثبت و منفی

زمانهایی پیش میاد برای فرار از حال بد خودمون، از احساس تنهایی مون، از مشکلی که باهاش روبرو شدیم، از شرایطی که به اجبار توش گرفتار هستیم، از اضطراب و نگرانی مفرط و بیمارگونه مون،....

معتاد می شیم

اعتیاد لزوما به مواد مخدر نیست

اعتیاد به خوردن

اعتیاد به گوشی تلفن

اعتیاد به شبکه های اجتماعی

اعتیاد به تخیل

و....

اعتیادهای ما می تونه حالت مثبت داشته باشه مثل:

اعتیاد به شغل و کار

اعتیاد به درس و مطالعه

اعتیاد به تفریح و لذت صرف

وقتی در یکی از جنبه های زندگیمون داریم افراط می کنیم (تحت شرایط خاص رو نمی‌گم) باید دقت کنیم تو زندگی داریم از چه چیزی فرار می‌کنیم...

آزار روانی به اندازه سوءاستفاده جنسی به کودکان ضربه می زند

کودکانی که از آزار عاطفی روانی رنج می برند دچار همان پیامدهایی خواهند شد که کودکان آزار دیده جنسی و فیزیکی (physically or sexually abused) به آن دچار می شوند. جدیدترین تحقیقات انجمن روانشناسی آمریکا این موضوع را نشان داده است.

آزار روانی (Psychological abuse) شامل گستره وسیعی از بدرفتاری ها می شود که از زورگویی والدین به کودک، اعمال کنترل بیش از حد بر کودکان، تحقیر یا تهدید آنها تا ایگنور کردن و ایزوله کردن کودکان را دربرمی گیرد.

آمار تشخیص های روانی نشان می دهند در میان کسانیکه در کودکی آزار روانی دیده اند شیوع اختلالاتی مثل افسردگی، اضطراب، عزت نفس پایین، نشانه های پی تی اس دی، و اقدامات خودکشی برابر، و حتی در مواردی، بیش از کسانی است که در کودکی آزار جنسی و جسمی دیده اند.

متاسفانه باوجودیکه آزار جنسی و جسمی به خوبی شناسایی می شود ولی آزارهای روانی به سادگی قابل تشخیص و پیشگیری نیست. علاوه بر این آزار جنسی و جسمی یک تابو و نادر است ولی آزار روانی کودکان اینگونه نیست.

بسیاری از پدران و مادران به همین سادگی، بصورت روزانه طوری با فرزند خود رفتار می کنند که از تجاوز جنسی به آنها بدتر است.

جمله ای که زندگی شما را تغییر می دهد

شاید برای شما جالب باشد اگر بتوانید در یک جمله با قسمت بزرگی از علم روانشناسی آشنا شوید! ولی واقعیت این است که شما اگر همین یک جمله را بلد باشید می توانید به کمک آن مسیر زندگی خود را عوض کنید.

ملاک اصلی و عمده تشخیص انسان سالم و بیمار در روانشناسی، دوری و نزدیکی به واقعیت است.

اگر فقط همین جمله را در تمام مراحل زندگی مدنظر داشته باشید برای خیلی از ما به وجود آورنده تغییر عظیمی در زندگی است. بخصوص برای مردم ما این جمله بسیار مفید است. ما یک واقعیت (Reality) داریم و یک حقیقت (Fact). واقعیت چیزی است که هست و حقیقت چیزی است که باید باشد. ما در روانشناسی با واقعیت سر و کار داریم. حقیقت این است که فرزند باید برای پدرومادر خود حرمت قائل شود اما واقعیت این است که در خیلی از موارد اصلا حرمتی در کار نیست. حقیقت این است مشروب خواری در جامعه ما ممنوع است اما واقعیت این است که افرادی در جامعه هستند که حتی به الکل معتادند! حقیقت این است که ما باید به بالاترین مدارج علمی دست پیدا کنیم و همواره رشد کنیم اما واقعیت این است خیلی از ما حال نداریم روزمان را به شب برسانیم.

پذیرش همین جمله پایه و ریشه درمان افسردگی و اضطراب، دو بیماری رایج در جامعه ما، است. شناخت واقعیت، پذیرش کاستی ها، و قدم نهادن در راه جبران کاستی ها.

اگر همیشه در خیال زندگی کنیم که آری ما در حال پیشرفتیم و همین گذر روزها خودش یک نشانه از پیشرفت است، همین که تصور کنیم و تجسم کنیم از همین فردا برای کنکور می خوانیم، از همین فردا برای فلان کار اقدام خواهم کرد، خود دوری از واقعیت است. شناخت و پذیرش واقعیت یعنی اینکه خود را بشناسیم که هر روز به خود وعده می دهیم و فردا وعده خود را فراموش می کنیم. پذیرش اینکه حال نداریم، خود اولین قدم است. اول از تخیل بیرون می آییم و سپس برای اصلاح امور زیربنایی اقدام می کنیم.

پس از همین امروز شروع کنید. شروع کنید به دیدن واقعیت امور همانطوری که هست نه همانطوری که دوست دارید باشد. شکی نیست که در اول کار نه تنها این کار سخت بلکه تلخ است اما با گذشت زمان شیرینی آنرا خواهید چشید.

بعدا در این زمینه بیشتر خواهم نوشت.