باورهای مخرب علیه خود را بشناسید

کمال طلبی: همیشه باید عالی و بی کم و کاست باشم. هرجا و هرگاه شسکت بخورم یا از هدفم فاصله بگیرم در حقیقت به آن خوبی که باید باشم نیستم. هرگز نباید شکست بخورم یا مرتکب اشباه شوم.

کمال طلبی ادراکی: اگر اشتباه کنم یا آسیب پذیر باشم دیگران مرا دوست نخواهند داشت. من باید همه را تحت تاثیر قرار دهم. برای اینکه دیگران به من احترام بگذارند نباید هیچ عیب و ایرادی در من پیدا کنند.

اعتیاد به موفقیت: ارزش من به عنوان یک انسان بستگی به هوش، موفقیت، استعداد، موقعیت شغلی، درآمد یا تیپ و قیافه ام دارد.

اعتیاد به تایید و تصویب: برای اینکه ارزشمند باشم همه باید مرا تایید و تصدیق کنند. هرگاه کسی از من انتقاد کند باید بسرعت از خودم دفاع کنم.

اعتیاد به عشق: اگر کسی مرا دوست نداشته باشد خوشبخت نیستم. اگر در رابطه و عاشق نباشم زندگی ارزش زیستن ندارد.

ترس از طرد شدن: اگر مرا طرد کنی اگر مرا تایید نکنی پس حتما اشکالی در من وجود دارد. اگر تنها باشم بدبخت و بی ارزشم.

مطیع بودن و راضی کردن دیگران: باید خواسته ها و توقعات دیگران را برآورده کنم حتی اگر برآوردن خواست آنها به من آسیب بزند. تنها در این صورت است که می توانم مهر و محبت دیگران را به دست بیاورم.

فوبیای تعارض و اختلاف: کسانیکه یکدیگر را دوست دارند هرگز نباید باهم اختلاف پیدا کنند یا مشاجره نمایند. خشم، جر و بحث و اختلاف خطرناک است.

سرزنش کردن خود: اگر در رابطه ام با کسی اشکالی وجود دارد همه اش تقصیر من است.

سرزنش کردن دیگران: اگر در رابطه ام با کسی اشکالی وجود دارد، او مقصر است. من بی گناهم.

حق به جانب بودن: همیشه باید با من به شکلی رفتار کنند که من می پسندم.

حقیقت: حق با من است. تو اشتباه می کنی.

نا امید بودن: مسائل من حل ناشدنی هستند. من هرگز روی خوشبختی و آرامش را نخواهم دید.

احساس بی ارزش بودن: آدم بی ارزشی هستم. از دیگران پست تر و حقیر ترم.

کمال طلی عاطفی: همشه باید شاد و مطمئن باشم و اوضاع تحت کنترل من باشد. هرگز نباید ناراحت شوم. زندگی همیشه باید ساده باشد.

فوبیای خشم: خشم خطرناک است، باید هر طور شده از آن اجتناب کنم. باید خشم خودم را فرو بخورم.

فوبیای عاطفی یا ترس از احساسات منفی (Emotophobia): هرگز نباید بترسم. هرگز نباید نگران چیزی شوم. هرگز نباید احساس حسادت بکنم. هرگز نباید احساس خشم نسبت به کسی داشته باشم. نباید با احساساتم دیگران را برنجانم. من باید همیشه خوب باشم.

خودشیفتگی ادراکی: کسانیکه با آنها در ارتباطم، کسانیکه را که می شناسم خودمحور و سلطه جو هستند. هرگز نمی توانم احساس و نظر خودم را با آنها در میان بگذارم زیرا با نظر من مخالفت می کنند.

اشتباه آتش سوزی: اگر یک نفر مرا تحقیر یا مسخره کند مثل آتش گر می گیرد و گسترش می یابد و بعد همه مردم درباره من بد فکر می کنند و بد حرف می زنند. همه مردم مانند هم فکر می کنند. همه مثل من قضاوت کننده و عیبجو هستند.

اشتباه مرکز توجه بودن: صحبت کردن با مردم مانند این است که روی سن، زیر نور روشن پرژکتورها ایفای نقش کنی. اگر آنها را تحت تاثیر قرار ندهم مرا دوست نخواهند داشت. من مانند یک بازیگر تئاتر در زیر نور پرژکتور در معرض دید همه هستم. همه مرا نگا می کنند و منتظر اقدامات بعدی من هستند.

اندیشه جادویی: اگر به اندازه کافی نگران باشم مشکلی پیش نخواهد آمد.

سوپرمن بودن: همیشه باید قدرتمند باشم. هرگز در هیچ زمینه ای نباید ضعیف ظاهر شوم.

 بعد از شناسایی باورهای مخرب خودتون می تونید برای آگاهی از ریشه‌ی اونها، و درمان مشکلاتی که هرکدوم از اونها در زندگی شما ایجاد کردند به یک روانشناس "حاذق" مراجعه کنید.