دانلود فایل صوتی همایش با موضوع "کاش ازدواج نمی کردم!"

این همایش در مهر ماه 1393 در دانشگاه پیام نور برگزار گردیده که مطالبی در باب لزوم توجه به واقعیتهای جدید در باب ازدواج و خانواده داشتم.

مطالبم مقداری پراکنده است. وقت کم بود و مطالب فوق العاده زیاد و بعد هم پرسش و پاسخ بود. اما بد نشد.

لینک دانلود فایل صوتی (باحجم کم)

ویژگی های فرزند آخر (سیندروم بچه آخر)

واقعا اینکه بچه چندم باشید اهمیتی دارد؟ آلفرد آلدر برای ترتیب تولد اهمیت زیادی قائل شد و نظریه ای ارائه داد مبنی بر اینکه ترتیب تولد شخصیت کودک را شکل می دهد. بچه های خانواده شامل یکی از گروه های زیر هستند:

فرزند اول

تک فرزند

فرزند وسط

فرزند آخر

بچه های آخر خیلی جذاب هستند و محبوب خانواده اند. آنها بیشترین توجه خانواده را به خود مشغول می کنند. فرزندان آخر عروسک اعضای خانواده خود هستند. آنها اغلب لوس و خودخواهند. بچه های آخر در روابطشان برای جلب توجه بازیگری می کنند.

ویژگی های مثبت:

بچه های آخر اهل ریسک و خیلی آرمانگرا هستند. آنها خیلی شوخ هستند و به راحتی می توانند بقیه را بخندانند. آنها مادرزاد بازیگر و کمدین هستند! آنها خوش مشرب و اجتماعی هستند. این گروه از فرزندان به راحتی سایرین را قانع می کنند تا به جمع آنها بپیوندند.

ویژگی های منفی:

بچه های آخر فقط ویژگی های مثبت ندارند. آنها خیلی آماتور، خودخواه و لوس هستند. آنها نی‌نی های خانواده هستند و به همین خاطر می توانند نظم حاکم بر خانه را رعایت نکنند. آنها به راحتی می توانند نافرمان و یاغی شوند. آنها قواعد خانواده و ارزشهای مذهبی را زیر سوال می برند.

بچه های آخر از کارهای طولانی و تکراری متنفرند هر چند در شروع کار خیلی پرانرژی ظاهر می شوند.

بچه های آخر در چه شغل هایی موفق ترند؟

بچه های آخر در فروش و شغل هایی که مستلزم تعامل با دیگران است خیلی موفق هستند. آنها بازیگران خوبی می شوند و به راحتی می توانند در نقش یک کمدین یا "شو من" ایفای نقش کنند. آنها همیشه دنبال کارهایی هستند که بتوانند توجه دیگران را جلب کنند.

عشق:

بچه آخرها عاشق روابط پراحساس هستند. آنها توجه و ابراز احساسات می خواهند. اما در روابط طولانی، با مقاومت در برابر هنجارها و قواعد جو آشفته ای ایجاد می کند.

ازدواج دو بچه آخر:

عشق دو بچه آخر به یکدیگر مشکلاتی را ایجاد می کند. فقدان نظم، فقدان مرز، و وجود رفتارهای پرتنش توسط دو نفر، رابطه را به راحتی دستخوش جروبحث های مکرر، حساسیتها و کمرنگ شدن رابطه کرده و رضایت خاطر را از میان می برد. [از دیدگاهی دیگر در ازدواج دو فرزند آخر دو حالت پیش می آید: 1-با گذشت زمان یک طرف فرمانده و طرف دیگر فرمانبردار می شود که چون هر دو با رضایت این نقش را می پذیرند در صورت نگه داشتن حد و مرزها و نگه داشتن منطق و عقل در رابطه مشکلی ایجاد نخواهد شد. 2-هر دو طرف منتظر می مانند تا شخص سومی از آنها مراقبت کند. مثلا یکی از احتمالاتی که بر فرزند آخر متصور است که این است که کاملا وابسته بمانند. حال اگر دو فرزند آخر از نوع وابسته باهم ازدواج کنند به احتمال زیاد زیر پوشش خانواده یکی از دو طرف قرار خواهند گرفت که این حالت منجر به مشکلات متعددی در آینده رابطه خواهد شد]

 

به بهانه طلاق آزاده نامداری و فرزاد حسنی

خبر طلاق دو مجری مشهور صدا و سیما برایم جالب اما قابل پیش بینی بود. حرفی نیست که ازدواج امر مبارکی است. حرفی نیست که وقتی دختر و پسر زمینه کاری مشترک داشته باشند یا همکار باشند یک امتیاز مثبت برای موفقیت زندگی زناشویی محسوب می شود. حرفی نیست که داماد خوش تیپ و عروس "خوش بر و رو" است. حرفی نیست که شهرت هردو نفر در یک حد و اندازه است. حرفی نیست که هر دو طرف ماجرا باسواد و آگاه هستند. حرفی نیست که هر دو طرف رابطه به اندازه کافی اطلاعات اجتماعی دارند. حتی فرض را هم بر این می گیریم که هر دو طرف به یک اندازه علاقمند به زندگی مشترک باشند و برای عدم انفصال و ادامه اتصال، هرچه بیشتر تلاش می کنند.

اما هرچقدر هم که شرایط جور باشد و سواد بالا باشد باز هم نقش روانشناس و مشاور ازدواج قابل چشم پوشی نیست. هدف نه بازارگرمی برای صنف روانشناس و مشاور است و نه دخالت در زندگی خصوصی اشخاص. بلکه استفاده از یک اتفاق خبری برای یادآوری یک نکته است: مشاوره پیش از ازدواج نزد یک روانشناس "خوب و حاذق" یک امر ضروری است. به چند دلیل:

1- هر اندازه هم که ما به مسائل انسانی اشراف و آگاهی داشته باشیم ولی وقتی در مورد خودمان در حال تصمیم گیری هستیم سوگیری های ناخودآگاه ذهنی مانع از توجه به تمام جنبه های ماجرا می شود.

2- تصور اینکه افراد دور و بر به کمک "تجارب" خودشان قادر به راهنمایی و هدایت ما هستند خیال باطلی بیش نیست. تجربه انسانی هیچ وقت جای علم انسانی را نمی گیرد.

3- برای امر ازدواج هرچقدر هم که دو طرف از نظر روانی و شخصیتی باهم "جور" و "مچ" باشند بررسی زمینه و شرایط ازدواج را نمی توان از نظر دور داشت.

4- هرچقدر هم عشق و علاقه در میان باشد ویژگی هایی وجود دارند که در صورت حضورشان در وجود یک فرد مانع از یک ازدواج و رابطه طولانی مدت موفق می شود.

5- گذشته، گذشته است. دوران ورود با لباس سفید و خروج با لباس سفید طی شده. دوران پرهیز از طلاق به خاطر: شرایط اجتماعی و نگاه افراد جامعه، حضور فرزندان فراوان، از دست رفتن جوانی، نداشتن استقلال مالی، حفظ آبرو، نادانی، و ناتوانی، گذشته است. طلاق امروز آسان است. تفاهم نباشد گزینه طلاق روی میز است!

6- در طلاق همیشه دو طرف رابطه مقصر نیستند. خیلی وقتها یک طرف رابطه تمام راه ها را برای بهتر شدن اوضاع و حفظ رابطه طی کرده اما در طرف دیگر ماجرا اشکالی وجود دارد که مانع ادامه رابطه است.

7- مشاوره پیش از ازدواج چند جلسه بیشتر زمان نمی برد. هزینه متوسط آن هم بسته به اعتبار روانشناس و نوع شهر،  حدود 200 هزار تومان به بالاست. این هزینه ای است که برای یک عمر آرامش خود و فرزندان آینده خود می پردازید. این هزینه ناچیز را با هزینه های سرسام آور مراسم عروسی که برای یک شب آرامش و خوشی و راضی نگهداشتن فامیل محترم برگزار می شود مقایسه کنید! مبلغ زیادی است؟!

8- فرض را بر این بگیریم که پس از آنالیز روانی خود و طرف مقابل و بررسی اوضاع، به این نتیجه برسید که این وصلت به صلاح شما نیست. شما نه تنها چیزی را از دست نداده اید بلکه یک زندگی مجدد به دست آورده اید!

9- در مشاوره پیش از ازدواج در کلنیک های معتبر آنالیزهای شخصیتی برای هردو طرف انجام می شود. این کار مثل آزمایش خون است. شما از تمام مشکلات و ویژگی های روانی خودتان آگاه خواهید شد. آگاهی که می تواند دوره ای جدید در زندگی شما ایجاد کند.

10- تمام این فواید ذکر شده در صورتی قابل دستیابی است که به یک روانشناس "خوب" مراجعه کنید. ولی حتی اگر به مراکز غیر معتبر هم مراجعه کنید ضرری در کار نخواهد بود نهایت اینکه به همان نتیجه قبلی خودتان خواهید رسید که "باید" باهم ازدواج کنید!!

لینک مطلبم در سایت میگنا: نکاتی پیرامون ضرورت مشاوره قبل از ازدواج، به بهانه طلاق دو مجری مشهور