خطای شناختی ذهن خوانی، منشاء اکثر سوءتفاهمات (پادکست)

شاید در مجلات و سایتهای زرد، تیترهای زیادی در مورد خواندن ذهن افراد خونده باشید! ولی در روانشناسی، این خطای شناختی بیشتر نیست که در حقیقت باعث بروز سوتفاهم ها و دردسرهای فراوان برای ما می‌شه. در این فایل صوتی در این خصوص بیشتر صحبت کردم

آیا ازدواج دوای درد تنهایی است؟ (پادکست)

سوال شده:

امروز در کانال دکتر هولاکویی مطلبی رو پست کرده بودند که ازدواج دوای هیچ دردی نیست مخصوصا تنهایی میشود شما بفرمایید منظور از ازدواج چیست و کسایی مثل من که فکر میکردم ازدواج دوای تنهایی است رو راهنمایی بفرمایید

درمان وسواس فکری (پادکست)

پرسیده شده:

من چند وقته افکار منفی خیلی شدید به سراغم میاد که این افکار مربوط به بچم که 1 ساله نیمه هست میشه.افکاری که واقعا وحشتناکه.اینکه تو ذهنم میاد که از بلندی  به پایین پرت کنم این افکار وحشتناک باعث شده که حس کنم بچم دوست ندارم و از مرگش ناراحت نمیشم یه موقع هایی این فکرها هست یه موقع خوبم و مثل همه مادرا عاشق بچمم.خواهشا راهنمایی کنید این افکار زندگیمو مختل میکنن.

همش با خودم درحال جنگ هستم جوریه که حاضرم بمیرم ولی این افکار رو نداشته باشم دوست دارم پسرم و دوست داشته باشم و براش بمیرم اما وقتی اینجوریم برعکس.این هم بگم که 25 سالمه

حواسپرتی و عدم تمرکز (پادکست)

سوال شده:
من مدتیه دچار بیخیالی شدم اصلا نسبت به عواقب کار عکس العملی نشون نمیدم در صورتی که قبلا خیلی خیلی ادم دقیقی بودم  و اهمیت زیادی برای کارهای که بهم  محول میشد،میدادم
کلا حواس پرت و خیال پرداز شدم در کل روز همش در خیال به سر میبرم
تمرکز گذشته رو ندارم..قبلا اراده میکردم به راحتی کاریو شروع میکردم و ذهنم همش متوجه اون کار بود .اما الان اینطور نیست .
الان فقط به فکر اینم اون لحظه رو خوش باشم با فایل هایی که ارسال کردید متوجه این مسائل شدم
اما اینکه، چرا اینطوری شدم ؟ و اینکه چطوری میتونم مثل قبل بشم  ؟ جوابی براش پیدا نکردم توی این 2و3 سال اخیر دچار این حالات شدم و دائما داره بیشتر میشه
موقعیت های خوب تحصیلی و کاری برام پیش اومده اما به همین دلایل اونرا از دست دادم ازتون میخام منو راهنمایی کنید

هویتی که فقط در مقایسه با خواهر و برادر معنا پیدا کرده (پادکست)

سوال شده:

من همیشه از دست خودم ناراضی هستم همیشه فکر میکنم من دختر ناموفقی هستم و با اینکه اهداف بزرگی دارم و در تلاش هستم ولی یه حسی بهم میگه من با هدفم فاصله دارم و درون خودم نمیبینم بتونم به هدفم برسم.من 26 سالمه لیسانس تاریخ گرفتم ولی چون به جایی که نمیتونستم برسم تغییر رشته دادم راستش من فکرای بزرگی تو سرم دارم اعتقادم اینه آدما تا آخر عمرشون باید هدف داشته باشن و در تلاش باشن و خیلی از بچه های فامیل رو تشویق میکنم و راهنمایی میکنم.جالبه که اطرافیان منو دختر موفقی میدونن و خیلی وقتها شده برا انتخاب رشته تحصیلی با من مشورت کردن ولی من خودم از خودم زیاد راضی نیستم.

در حال حاضر دانشجوی ترم 5 رشته حقوق هستم و هدفم اینه که وکیل بشم و از الان شروع کردم جهت آمادگی برا شرکت در آزمون وکالت و از شهر ---- اومدم تهران و کلاسهایی که برا آزمون هست شرکت میکنم. من ازینکه در تلاش باشم لذت میبرم ولی این حسی که به خودم دارم باعث شده از زندگیم لذت نبرم و دایم در استرس باشم.من دلم میخواد در کنار اهدافی که دارم از خودم راضی باشم و از زندگیم لذت ببرم

خداروشکر خانوادم خیلی خوبن همه تحصیلکرده و خوب هستن و همه جور امکانات برا من فراهمه.با اینکه میدونم موقعیتم اصلا بد نیست چه از نظر شکل ظاهری چه خانواده، تحصیلات، موقعیت اجتماعی. ولی من همیشه خودمو دست کم گرفتم و پایین تر از بقیه دونستم.خواهر و برادرم تو موقعیت مشابه من بزرگتر شدن اون دوتا ازدواج های خیلی موفقی داشتن و تونستن تو زندگیشون پی شرفت کنن ولی من حتی با اینکه دلم میخواد شخصی تو زندگیم باشه نتونستم با کسی در ارتباط باشم و ازدواج کنم و همیشه با خودم میگم من قراره تا آخر عمرم تنها باشم و دارم خودمو برا زندگی مجردی آماده میکنم برنامه ریزی میکنم برا زندگی مجردی خودم احساس میکنم  این حسهایی که من دارم طبیعی نیست ممنون میشم اگه بنده رو راهنمایی کنین