هویتی که فقط در مقایسه با خواهر و برادر معنا پیدا کرده (پادکست)

سوال شده:

من همیشه از دست خودم ناراضی هستم همیشه فکر میکنم من دختر ناموفقی هستم و با اینکه اهداف بزرگی دارم و در تلاش هستم ولی یه حسی بهم میگه من با هدفم فاصله دارم و درون خودم نمیبینم بتونم به هدفم برسم.من 26 سالمه لیسانس تاریخ گرفتم ولی چون به جایی که نمیتونستم برسم تغییر رشته دادم راستش من فکرای بزرگی تو سرم دارم اعتقادم اینه آدما تا آخر عمرشون باید هدف داشته باشن و در تلاش باشن و خیلی از بچه های فامیل رو تشویق میکنم و راهنمایی میکنم.جالبه که اطرافیان منو دختر موفقی میدونن و خیلی وقتها شده برا انتخاب رشته تحصیلی با من مشورت کردن ولی من خودم از خودم زیاد راضی نیستم.

در حال حاضر دانشجوی ترم 5 رشته حقوق هستم و هدفم اینه که وکیل بشم و از الان شروع کردم جهت آمادگی برا شرکت در آزمون وکالت و از شهر ---- اومدم تهران و کلاسهایی که برا آزمون هست شرکت میکنم. من ازینکه در تلاش باشم لذت میبرم ولی این حسی که به خودم دارم باعث شده از زندگیم لذت نبرم و دایم در استرس باشم.من دلم میخواد در کنار اهدافی که دارم از خودم راضی باشم و از زندگیم لذت ببرم

خداروشکر خانوادم خیلی خوبن همه تحصیلکرده و خوب هستن و همه جور امکانات برا من فراهمه.با اینکه میدونم موقعیتم اصلا بد نیست چه از نظر شکل ظاهری چه خانواده، تحصیلات، موقعیت اجتماعی. ولی من همیشه خودمو دست کم گرفتم و پایین تر از بقیه دونستم.خواهر و برادرم تو موقعیت مشابه من بزرگتر شدن اون دوتا ازدواج های خیلی موفقی داشتن و تونستن تو زندگیشون پی شرفت کنن ولی من حتی با اینکه دلم میخواد شخصی تو زندگیم باشه نتونستم با کسی در ارتباط باشم و ازدواج کنم و همیشه با خودم میگم من قراره تا آخر عمرم تنها باشم و دارم خودمو برا زندگی مجردی آماده میکنم برنامه ریزی میکنم برا زندگی مجردی خودم احساس میکنم  این حسهایی که من دارم طبیعی نیست ممنون میشم اگه بنده رو راهنمایی کنین

اهمالکاری (پادکست)

من کارهام رو به تعویق می اندازم و تا کنون چندین کار نیمه کاره انجام شده دارم که بارها به طرق مختلف برنامه زیری کردم که انجام بدم و ندادم!

من کلا کارهام رو در دقیقه 90 و گاهی وقت اضافه انجام می دهم و به طور ناخودآگاه از اینکه توانستم در دقیقه نود خود را به بقیه برسانم لذت می برم. و این موجب می شود کیفیت کارهای من کاهش یابد

در این فایل صوتی سعی کردم دلایل مختلف اهمالکاری (Procrastination) و به تاخیر انداختن کارها تا لحظه آخر رو به اختصار توضیح بدم

اسب درمانی

شاید از شنیدن عنوان این مطلب تعجب کنید. اسب درمانی یا رواندرمانی به کمک اسب (Equine-Assisted Therapy) یک شیوه جدید و بدیع در سیستم های جدید رواندرمانی است. این بار این حیوان نجیب به کمک بهبود و سلامت روان انسانها آمده. در این شیوه جدید بیمار یا مراجع به کمک روانشناس ابتدا با این سیستم آشنا می شود و سپس طی جلسات منظم با یک اسب روبرو می شود.

اسب درمانی بر این پایه شکل گرفته که اسب به زبان بدن بسیار حساس است. اسب احساس هایی که شما به کمک مکانیسم های دفاع روانی در لایه زیرین وجودتان پنهان کرده اید را تشخیص می دهد. به فرض اگر شما برای درمان افسردگی یا اضطراب خود مراجعه کرده اید ابتدا مشکل شما توسط رواندرمانگر ریشه یابی می شود و به شما تکنیک هایی جهت از بین بردن احساس های نامناسب موجود و مبارزه با ریشه های به وجود آورنده این احساسات یاد داده می شود. در مرحله بعد پس از به کار بردن این تکنیک ها بعنوان تکلیف خانگی در هر مرحله با یاری یک مربی با اسب روبرو می شوید.

در شروع کار با تیمار اسب ارتباط با این حیوان را آغاز می کنید. این اسب برای شما مانند یک آینه عمل می کند و به تمام احساسات درونی شما عکس العمل نشان می دهد. به کمک این روند شما به مرور توانایی مدیریت هیجانهای خود، مهارتهای برقراری ارتباط بدون دخالت احساسات منفی، اعتماد به نفس و بخصوص احساس اعتماد و اطمینان را به دست خواهید آورد. استفاده از اسب برای درمان بسته به نوع اختلال متفاوت است.

از "رواندرمانی به کمک اسب" در درمان اختلال کمبود توجه و تمرکز، اضطراب، افسردگی ،اوتیسم، آنورکسیا و بولیمیا و انواع و اقسام اختلالات کمک گرفته شده و نتایج خوبی به دست آمده است.

من هنوز مرکزی در ایران که به طور تخصصی از اسب در کنار رواندرمانی استفاده کند مشاهده نکرده ام. البته در جاییکه هنوز افراد با ترس و بدگمانی پا به مطب روانشناس می گذارند انتظار حضور درمانهای جدید و گرانقیمت واقعا دور از ذهن است!

پ.ن: بعد از تحریر این مطلب دوستی بمن اطلاع داد در ایران برای درمان بیماران اوتیسم از اسب درمانی استفاده می کنند. مایه بسی خوشحالی من شد. مرکز اوتیسم شیخ مفید اصفهان یکی از این مراکز هست.

قدرت افکار ما

اگر تا به حال با گفته های تند کسی که از شما انتقاد می کند مورد اهانت قرار گرفته اید، یا با صبحبت های انگیزه آفرین مربیتان، انگیزه پیدا کرده اید، یا با پیام یک گوینده با احساس، اشک از چشمانتان سرازیر شده است، مطمئنا قدرت کلمات را می دانید.

کلمات خود شما هم می تواند بر ذهن و روانتان، همان تاثیر افراد دیگر را داشته باشد. وقتی به خودتان می گویید: "نمی توانم انجامش بدهم" یا "بی فایده است" یا "تو چقدر دست و پا چلفتی هستی"، این عبارات می توانند بلافاصله باور کردنی شده، منطق و اختیار عمل شما را تضعیف کنند.