رواندرمانی چیست؟ (پادکست)

• رواندرمانی چیست؟
• درمان روانشناسی چگونه باعث تغییر شما می شود؟
• چه نوع درمانی برای ما مناسب است؟
• روانشناس در اتاق درمان چکار می کند!؟
• تفاوت انواع درمان های روانشناختی چیست؟

اهمالکاری (پادکست)

من کارهام رو به تعویق می اندازم و تا کنون چندین کار نیمه کاره انجام شده دارم که بارها به طرق مختلف برنامه زیری کردم که انجام بدم و ندادم!

من کلا کارهام رو در دقیقه 90 و گاهی وقت اضافه انجام می دهم و به طور ناخودآگاه از اینکه توانستم در دقیقه نود خود را به بقیه برسانم لذت می برم. و این موجب می شود کیفیت کارهای من کاهش یابد

در این فایل صوتی سعی کردم دلایل مختلف اهمالکاری (Procrastination) و به تاخیر انداختن کارها تا لحظه آخر رو به اختصار توضیح بدم

فرایند جدایی در روابط عاشقانه (پادکست)

دوستان زیادی در مورد پایان رابطه عاشقانه از من سوال می پرسند. اینکه چگونه به یک رابطه خاتمه دهیم؟ چطور شخص مورد نظر رو فراموش کنیم؟ اینکه چطور حالمون خوب بشه؟! و سوالهای خیلی زیاد دیگه

در این فایل صوتی سعی کردم مطالبی رو در رابطه با فرایند جدایی در روابط رومانتیک و ازدواج بصورت کلی توضیح بدم.

قدرت برچسب زنی روانپزشکان

 مدتها پیش زمانیکه برای یادگیری هرچه بیشتر تشخیص و سایر مباحث به هر دری می زدم در یک گروه فیسبوکی عضو شدم که روانشناسان و روانپزشکان زیادی در آن حضور داشتند. درست مثل دوره های عملی و کارورزی، شخصی یک نمونه حاضر در مطب خود را با شرح حال C.C بیان می کرد و از دوستان تقاضای تشخیص یا کمک در انتخاب درمان می کرد.

هیچ وقت از یادم نمی رود. روزی از کیسی صحبت شد که یک مورد آزار جسمی incest را در گروه مطرح کرد. در عین حالیکه تمام اختلالات همراه، برایم واضح و روشن بود، فقط در مورد نحوه و شروع درمان و ایجاد رابطه therapeutic کامنت گذاشتم. روانپزشک ها ولی یادم هست، بصورت شلاقی (!) انواع اختلالات را در کامنت مطرح می کردند، انگار که جلسه امتحان یا درس تشخیص و آسیب شناسی است.

این نحوه تفکر روانپزشکی بنظرم خیلی خطرناک است. بعضی وقتها با خودم فکر می کنم مردمی که از رفتن به روانپزشک هراس دارند از جهاتی حق دارند. تنها با حضور چند دقیقه ای در کنار پزشک چند استیگمای درشت بر پیشانیشان می خورد و یک ماه به آنها مهلت داده می شود تا تاثیر و سایدافکت قرصها و داروها را بر اختلالهایشان متوجه شوند و دوباره مراجعه کنند! 

در عین حال بیچاره مردم ما! خیلی ها هنوز فرق روانشناس و روانپزشک را نمی دانند...

پ.ن1: حرفهایم نه تمام روانپزشکان عزیز و دلسوز را شامل می شود و نه وجود روانشناسان و مشاوران بی سواد و کم سواد را نادیده می گیرد.

پ.ن2: زیاد به عکس توجه نکنید! در مفهوم عکس جای مناقشه نیست!

تلویزیون و "روانشناسی"

دقایقی از برنامه دیروز سلامت باشید شبکه سه صداوسیما را به صورت کاملا تصادفی دیدم. (تلویزیون نگاه نمی کنم) چیزی که توجه مرا جلب کرد شنیدن مطالب روانشناسی (و نه پزشکی) از این برنامه بود. نزدیک تر رفتم. مهمان برنامه خانم دکتر شوشتری فوق تخصص روانپزشکی کودکان بود. جوابهای ایشان به سوالات مردم در مورد موضوع برنامه: ترس و وسواس در کودکان را گوش کردم که واقعا علمی و قابل تحسین بود (برخلاف خیلی از مطالب غیرعلمی که در برنامه های مختلف تلویزیون از مهمانانِ به اصطلاح روانشناس پخش می شود). چیزی که بعد از آن توجه مرا بیشتر جلب کرد چهره متعجب و لبهای باز خانم مجری برنامه بود هنگام شنیدن مطالب روانشناسی مهمان برنامه بخصوص موقعی که در مورد ریچوال های وسواس کودکان یا عکس العمل کودکان به مرگ عزیزانشان و یا جوابهایی که در مورد مرگ باید به کودکان بدهیم صحبت می‌کرد.

کاملا مشخص بود تمام این مطالب برای این مجری تازگی دارد. آنهم شخصی که 4 سال مجری یک برنامه پزشکی صداوسیما بوده. می توان گفت عکس العمل این مجری در مقابل مطالب روانشناسی نمود بارزی از مردم جامعه ماست. مردمی که اکثر آنها نسبت به روانشناسی و روانپزشکی دید خوبی ندارند. و اطلاعاتی که تصور می کنند در مورد روانشناسی در ذهن دارند تماما مطالب غیرعلمی مجلات زرد است.

ای کاش کسانیکه در سایر برنامه های صدا و سیما هم به اسم و عنوان روانشناس دعوت می شوند در سطح سواد این خانم دکتر محترم می‌بودند و می توانستند با جواب ها و مطالب علمی خودشان توجه مردم ناآگاه نسبت به روانشناسی و روانپزشکی را بیشتر به این حوزه جلب کنند.